herkes kendine yakıştırdığını olabildiğini olur. Ayıplanacak bir durum değil.
Gücü yetseydi içine sindirebilseydi müslüman olurdu. hristiyan olurdu veya Yahudi olurdu.
demek ki kendine ateistliği yakın bulmuş ki Ateist olmuş.
yapacak bir şey yok. Artık geçmiş olsun mu denir. Yoksa kutlu mutlu olsun mu denir bilmem.
ben O ateist olmayı seçen insanlaraa bir çift söz demek isterdim desem yalan olur.
umarım mutlu olur.
60-70 bilemedin 90 yılı var tepe tepe kullansın. Sonrası yok ona. umarım Bunu da söylediler ona dimi ?
aklına yatmayan bir şeyler varsa, mantığıyla açıklayamadığı olaylar varsa olmuştur. bir insan neden bir dine inanır? çünkü ona öyle öğretilir ve geri kalan hayatı boyunca bu öğretilenleri uygular.
Küçüklüğünde çevreden ve aileden dini eğitim almadığı için belirli bir yaşa geldiğinde (18-20 arası) kendi Kur'an-ı Kerim'i okur ve mantıklı olan deizm, ateizm ve agnostizm'i
seçer. Çevre etkeni çok önemlidir sizin körelmenizi sağlayabilir, Türkiye'deki müslümanların büyük bir çoğunluğunun Kur'an-ı Kerim'i okumadığına inanıyorum okumak farklıdır düşünmeyi öğretir.
Herşeyin tesadüfen gerçekliştiğine, tanrı kavramının insan üretisi olduğuna inandığı için ateist olur. kendi mantığına göre yorumlayıp motoru yakmamak için tercih etmiş olabilir, saygım sonsuzdur.
Kimin yanıldığını anlamanın tek yolu, pamuğun göte tıkılmasından sonra başlayan süreçtir. eğer haklıysa öldükten sonra hiçbirşey yaşanmayacak, toprak olup gidecektir. Ama yanılmışsa kendisini çok sıcak bir ortamın beklediğini söyleyebilirim.
(bkz: merhaba ben zebani)
araştırıp, sonuçları kendi çapında sorgulamıştır. bunun aile ilişkisi yada arkadaş çevresiyle alakası yoktur. özellikle babayla tavla oynamanın tanrıyla alakası hiç yoktur.
ayrıca bkz: sosyal ilişkileri tanrı kavramıyla karıştıran beyinsiz.
daha önce bir boğulma olayı yaşadım. dakikalarca yüzdüm, su yuttum. deniz dalgalıydı ve kıyıda insanları göremiyodum. ilk başlarda çok paniklesem de paniğim sonradan geçti. ve son olarak öleceğime emindim, zar zor nefes alıyordum ama mutluydum. sırt üstü yattım ve hayatımı, yaşamı, ben öldükten sonra ne olacağını, dünyayı düşünmeye başladım. dedim ya nedense o an mutluydum ve ölümden hiç korkmadım.
hani hep derler ya mesela düşen uçaktaki bir ateist allaha dua eder, ona sığınma ihtiyacı duyar diye. o durumda, böyle bir şey yapmak, allaha sığınmak veya ondan yardım dilemek aklıma bile gelmedi.
bu anımı paylaştım çünkü biz ateistlerin hayata bakışı, hayat amacı, düşünme tarzı inançlı insanlardan çok farklı. bu yüzden bir insanın neden ateist olduğunu öğrenmek istiyorsanız, gidin bir ateiste sorun ve kendi hayat algınızdan bakarken ikna olmayı veya etmeyi beklemeyin.
ailesi namazında niyazında olan,ama laik görüşte olan bi aileden gelen agnostik olarak,katılmadığım önermedir..ailemle aram gayet iyidir,küçükken kur'an kursuna da gitmişliğim vardır.ama insan tabularını yıkınca,ve biraz mantıklı düşününce gerçeği buluyo be hacı.bunu herhangi ergen sebeplerine bağlamayın.
