harbiden kendisinin de bilmediği bir şeydir. evet, bir kişi milletini seviyorsa; tebrikler. ama neden o sevgi ülke sınırlarına kadar kalmalı? yani bir insan benden bilmem kaç kilometre uzakta doğdu ve yunan oldu diye ben ona düşman olacaksam, bu da insanlıksa;
küçüklükten itibaren milliyetçi olmak onun beynine aşılandığı içindir muhtemelen. ve bu beyne aşılama muhabbeti okulda da devam eder. okuldan sonra askerde devam eder. zaten o yaştan sonra kimsenin hayata bakış açısı kolay kolay değişmez.
(bkz: we dont need no education)
milliyetçilik, doğduğun toprakları korumak onu yaşatmak senden sonraki nesillere daha güvenli temiz bir vatan bırakmayı da içine alır. tabii şimdilerde milliyetçilik kavramı değişti her şey gibi. kendi doğduğun büyüdüğün toprakları savunuyorsun, herkes kendi toprağını savunuyor. ilk yazar arkadaşımın dediği gibi olursa onu da '' evrensellik'' diye betimleriz.
milliyetçilikle bir insanı sırf başka bir ülkede doğdu diye sevmemenin bir alakası olmadığını bilen insandır milliyetçi insan. vatanını seven, bu toprakları kurtarabilmek için, bu şekilde yaşayabilmemizi sağlamak için canını vermiş atalarına saygı duyan insandır milliyetçi insan. en önemlisi saygısıdır, ondan sonra da sevgisidir milliyetçi olmasına sebep.
milliyetçilikle faşistliği birbirine karıştıran mallar için ne söylesem boş tabi. neye inanıyorlarsa o, yardımcıları olsun diyorum...
en azindan, bizden önce bizim için ölen yüz binlerce şehidin hakkı için ülkesini koruma hissinden kaynaklanmaktadır. o kadar insan canları sıkıldığı için ölmedi. milliyetçilik sadece kendi ırkını sevip diğer ırklardan nefret etmek değildir, ancak diğer ırklar benim toprağıma, hakkıma göz dikiyorsa o zaman iş değişir. bu da faşistlikse; evet faşistim.
milliyetçiyiz diye yunanlardan nefret etmiyoruz, milletimize saygı duymayan hakkını vermeyen nankörlerle genelde bizim işimiz. Kürtler mesela.. Çok masumlar değil mi ? henüz geçenlerde müzik yayını yapan facebook sayfamın tekini çalıp dilimize bayrağımıza marşımıza küfürler yağrdıran insan tipli hayvanlar. (he içlerinde adam gibi adamları da vardır, saygı duyarım kardeşimdir ama benim bayrağıma dilime hakaret eden insan kardeşim olmaz olamaz. ) Ayrıca Atamızın ilkelerinden biri değil midir milliyetçilik ? Neden bu kadar dert ediyorsunuz anlamıyorum. Atatürk kendi döneminde bu tür terör örgütlenmelerine şahit olduğunda susar mıydı bir düşünün ? Onlar ki kendi atalarını bile hiçe sayarak ülkeyi yağmalıyorlar, asker karadeşlerimizi öldürüyorlar. Sizin hiç kardeşiniz ya da nişanlınız şehit oldu mu bir kürt terörist yüzünden? olsa da hoş mu görürsünüz kürtler kardeşimiz der misiniz ?
atatürk ilkelerindeki milliyetçiği bünyesine alıp benimsemiştir çünkü. ayrıca milliyetçi olmak ile ırkçı olmak bambaşka şeylerdir. milletini sevmek diğer milletlere düşman olmak anlamını taşımaz, bunu gerektirmez.
kötü olan milliyetçilik değil, kötü milliyetçiliktir. kötü milliyetçilik nedir? içi boş milliyetçilik, kuru hamaset, şovenizm, ayaktakımı milliyetçiliği...
necip fazıl, fransız filozof bergson'un bir sözünün altını çizer bu konuda:
- milliyetçilik bir ideoloji değil, bir psikolojidir.
bir doğal ortamdır yani. mesela ben türk'üm; bu benim doğal halim; konuştuğum türkçe ile, bir türk gördüğümde duyduğum yakınlık hissiyle, türk'e ait refleksleri taşımamla vesaire...
ama ben bu doğal halin dışında bir türklük peşinde koştuğum zaman, bu artık bir azmanlık halidir.
- biz türk'üz olum!
+ biz de öyle...
bunun altını doldurmak zorunlu olduğundan dolayı, bizim milliyetçiler genellikle milliyetçi değil de, siyasi devletçidir; daha doğrusu rejim bekçisi, düzen korucusudur. koruduğu düzende üretilen "ayıp şeyler" de, milliyetçiliğin bereketi!
dünyası küçüktür..sadece kendini ve etrafını bilir..her iyi hasleti yalnız kendinde sanır..
milliyecinin mahallesi de en iyi mahalledir,şehri de en iyi şehirdir,hemşerisi de en iyi hemşeridir..
kendine bir şey katmaya uğraşmasına gerek yoktur,burda doğmuştur en iyisi de zaten budur..
en güzel mutfak türk mutfağıdır,en cesur insan türk insanıdır
ne kolay..
klasik, ama gerçek sadece budur; milletini sevdiği için. milliyetçilik, geri kalan insanlara bir düşmanlık gerektirmez. ben fransızlara, ermenilere vs. düşman değilim. ancak kendimden olanı, birlikte yaşadığımı diğerlerinden daha fazla sevmem kadar normal bir durum mu var? siz ailenizi komşularınızdan daha fazla sevmiyor musunuz? peki, komşularınızı diğer insanlardan daha fazla sevmiyor musunuz? hemşerilerinizi diğer şehirlerdeki insanlardan? bu durum insanlığın doğasında vardır. yunana düşman değilim. ancak bu ülkede yaşayanı ondan daha çok seviyorum. bu durumun da kimseye zararı yok.
