Basit yollu bir cevabi olmayan soru cumlesi. Aslinda bu soru soyle sorulmalidir: -insanlar neden intihar eder?-. Noroloji, psikoloji bunlarin cevabini zaten ariyoor. Sahsi kanatim bunu anlamanin en dogru yolunun intihar mektuplarini okumak oldugu yonunde. Su ana kadar ucyuze yakin intihar mektubu okudum. Eger bi cinayete kurban gitmemislerse getcekten anlatmak istedikleri bir seyler oldugunu ve hatta bazen cok acik bir dille anlattiklarina sahit oluyorsunuz. Buda size bu soruya cevap olmadada yeni bi dusunce kapisi aciyor. Sebeplerin basitligi ya da zorlugundan ziyade sonuca giden korkusuzluk insanlara resmen edebiyatci bir kimlik kazandiriyor. Dikkat ederseniz cogunda ilk cumlelerdeki nedenler ilerleyen cumlelerde yerini olume olan inanca birakiyor. Cok fazla neden kafa bulanikligina dolayisiyla asil odak nokyasi olan olum eylemini gerceklestirmeyi guclestiriyor. Sonuc jayata baglanmak icin zaten hic bir sebep yoktu. Bu benim vucudum ve bu benim beynim taaki uapabilecegim en iyi seyde bu mesaji ile odaklanilan olum inanci nirvanaya ulasiyor. Ve sonrasi bilmedigimiz bir bosluk. Ipeki intihar edenler sadece insanlar mi? Hayvanlar mesela meden bilincli ya da bilincsiz olume gidiyor. Ustelik insanlar kadar beyinlerinin gelismedigi iddia edilirken. Keske yazabilselerdi.
Aklı sorunları çözecek kadar olgunlaşmamıştır. Sorunlarla mücadele etmesi gerek intiharın suçu cehennemdir. Eğer düşünceni geliştirirsen daha fazla çalış daha fazla çalış bulunduğun durumdan kurtul.
