Bir insan kafayı nasıl yer biliyor musunuz?
Belki de biliyorsunuzdur. Ben yine de kendi bildiklerimi söyliyim.
Tüm her şeyi sevebilecekken, hiçbir şey onun onu sevmesini istemezse yer.
Ailesi, dostları(varsa) onun onları sevdiğinden milyonlarca kez daha az severse yer.
Sabahtan akşama kadar mutlu olmak için çizgi film izleyerek yer.
Aslında kimsenin bi bok olmadığî dünyada, etrafındakiler bi bok olmadığını ona haddinden fazla hissettirdikçe yer.
Yalnızlığı severek yer. Herkesi sevmek isterken, bir şey beklemeden, o herkesin ondan bir şey bekleyerek sevmediği kişi olarak yer.
Bir insan kafayı yer çünkü geleceğinin de aynı olacağından emindir. Bir insan hissizleşerek kafayı yer.
Duştan çıplak ve ayakları ıslak bir şekilde çıkıp karanlıkta yürümeyi, düşmeyi umursamayarak yer kafayı.
Hiç gitmiycem diyenlerin aslında hiç gelmediğini anladığında yer.
Bir insan kafayı, kaybedecek hiçbir şeyi kalmadığını anladığında yer, hiçbir şeyden korkmadiğında.
insanlar onu anlamadığında.
Hayalleri silikleşmeye başladığında yer.
Bir insan kafayı, bir düzenin bile parçası olamadığında yer.
Şarkılarla yer.
Ekmek arası yapıp, kızartıp, haşlayıp, fırında bile yer.
Tüm dünyayınhala sevebilecekken, hala buna fırsat vermediklerinde yer.
bir insan kendi çizgisini yakaladığı an kafayı yemeye başlar, aslında kafayı yememiştir, kendini bulmuştur ancak etrafına dengesiz biri olarak gözükür, kimseye benzemediği için hor görülür, bu süreçte yalnızlık dahil bir çok zorlu işle başa çıkmak zorundadır, hayatını devam ettirecek gereçler umrunda değildir çünkü itibarı yoktur, yanlış olan bir sistemde itibarım olsa ne olacak, kime neyi kanıtlayacam amk, ama en kötüsü anlaşılmamak, ona karşı itibarım olmadı ya, ona yanarım, beni bir tek o anlasaydı yemin ederim dünya sikimde olmazdı, intiharmı? allah korkusu..
