kis sabahlari sevgiliniz sizden once uyanip ise gidiyorsa, yatakta tek basiniza caresiz yasadiginiz durumdur. hicbir battaniye sevilen bir ten kadar isitamaz bunyeyi.
o yoksa onun olmadığı her an kalbin titrer sözlük sen bilmezsin.. buz kesersin.. üşümektendir sanırsın.. ısınmak için tek yol, sevgilinin gelmesidir, kalbine dokunmasıdır.. o dokunur içine güneş doğar..
+ bi insan olaydı,kapataydı camı pencereyi ahh aah.
yok yok.
+şimdi kim kalkıp kapatacak pencereyi?
+çıktın gittin ardına bile bakmadan
çarptığın kapı kapanmadı kalbimde
belki gelirsin diye sonuna kadar açık
bu cereyan bu yüzden
üşümem bu yüzden
beynimde gıcırdayıp duran menteşelerin sesi..
bu yüzden..
yokluğun, cehennemin öbür adıdır
üşüyorum kapama gözlerini (bkz: ahmed arif)
tıpkı bu dizelerde söylenildiği gibi. bakışlarıyla içinizi ısıtan kişi artık hayatınızda olmadığı zaman, o sonsuz güzellikteki bakışları ebediyen kapatarak bu dünyadan ayrılınca, ölümün o soğukluğunu içinizde hissedersiniz tamamen ve hiç gitmez içinizden o soğukluk. sevgilinin bedeni soğumuştur bi kere, ölüm tıpkı adı gibi onun bedenini de soğuk yapmıştır onunla beraber sizinde içinize işlemştir ve artık hiçbir şey içinizi ısıtamaz olmuştur.
--spoiler--
Yokluğun ;
Yalnız bir odada..
Karanlıkta üşümek gibi...
Yanımda olsan..
Ellerin ellerime dokunsa..
Yalnızlığımı yitireceğim...
Gözlerin gözlerime değse..
ışıklar yanacak..
Ve tüm dünya aydınlanacak...
Kolların bedenimi sardığında..
Tüm soğuklar uzak olacak..
Çok uzak...
Şimdi..
Yalnız ve karanlık bir odada..
Seni bekliyorum...
Geldiğin gün..
Tüm soğuklar uzaklaşacak..
Ve hayat yeniden yaşanmaya değer olacak...
--spoiler--
kaloriferci hüseyin abinin çorumdaki babasının kışın ortasında vefat etmesi sonucu yaşanacak hadisedir. başlıkta geçen yokluğundan dolayı üşünülen insan hüseyin abi midir yoksa zamansız vefat eden babası mıdır bilinmez.
