açlığın dibine vurup yine de yememekte ısrar etmek gibidir, süründürür insanı. hayatı zehir eder çoğu zaman; kararsızlıktan, sorulardan, kendi kendine tartışmalarından bıktırır insanı. bir çok nedeni olabileceği gibi tek bir nedeni de olabilir. asıl boktan olan durum ise anın tadını çıkaramamaktır. zaten genellikle bu yüzden kaybeder insan. pişmanlık yoluna da bu yüzden girer. uzun lafın kısası; bir ilişkiye başlamaktan korkmak insanın karşılaşabileceği boktan durumlardan biridir.
-seni seviyorum..
+ama biz arkadaşız.. n'olur yapma..
- ama kendime engel olamıyorum..
+lütfen, ben senle sevgili olamam, n'olur anla..
-neden, neden, neden...!!
+ben önceden birini sevdim.. ayrıldık.. çok yaralıyım.. aynısı olsun istemiyorum..
-bahsetme o adamın amua goumm bahsetme.. o adamın amua goumm bahsetme!!
bu tür ve benzeri durumlar yüzünden ilişkiye başlamaktan korkulmaktadır ülkemizde..
akıp giden zaman, baska bisey degil bu, sen iliskiye hazir oldugunda karsidaki coktan izini kaybettirerek gitmis olabilir ne yazik ki. hele ki her konuda riski seven ve goze alabilen bi insansan, neden bu kararsizlik, guvensizlik anlasilabilmis gibi degil.
