bana göre bir ilişkide yaşanan bütün “ilkler” heyecanlıdır ama zaman geçtikçe bu heyecan azalır. mesela ilk buluşma anında yaşanan heyecanı, bir yıl sonra buluşulduğunda hissetmek pek mümkün değildir. keza ilk öpücük anı. öpücük ne lan? öpüşme diyelim. ikinci seferden sonra giderek azalır yine. ilk buluşma, ilk elini tutma, ilk öpüşme, ilk sevişme, ilk yıl dönümü vs örnekleri çoğaltmak mümkün. ilkler heyecan doludur azizim.
bana göre karşılıklı ilk sohbet edildiği andır. çünkü her şeyin ilki güzeldir. o oturup tanımaya çalışarak, aynı zamanda heyecanla karışık mutluluğun olduğu saniyeler bir insanın hayatının en güzel anlarıdır bence.
Eğer ilk ilişkiyse bir çok andır. ilk birbirine açılma, ilk el ele tutuşma, ilk sinemaya gitme, evlilik teklifi, evlilik hazırlıklarına kadar uzar gider.
Ben böyle bana yakınlaşıp gözlerime bakıp tamam nasıl istersen o zaman dedikleri an heyecanlanıyorum gerçi şunu yapan iki kadın oldu bugüne kadar geri kalanlarında pek bi heyecan olayı olmadı. Ama genelinin ben sinirlenince kolunu tutup ulan diye saydırmamla birinin açıklamasına göre ayakları yerden kesilmişti nedense hatunlar benim ulan diyişime hasta oluyor.
Gerçekten sevdiği için değil o anın atmosferi nedeniyle söyledi belki, aslında bir ilişkimiz bile yoktu ve hatta onun bir başkasıyla vardı ama olsundu. Aşk işte.
