21. yüzyıldaki ilişkiler hep emme gömme üzerine olduğu için bence bir ilişkiden çok cinsel istekleri giderme üzerinde oluyor buna da ilişki denilmez yani.
mantığı devreye sokmadan, ben sen bencilliği olmaksızın biz diyebilmeliyiz bir ilişkinin ilişki olması için.
tabi üç beş günlük ilişki benzerleri için geçerli değil bu.
Bir tutam sevgi,
Bir yemek kaşığı saygı,
Bir su bardağı güven,
Baharat olarak şefkat,
En son olarakta hayata aynı bakış açısı üzerine serpilerek yapılmalıdır bir ilişki.
o yeri geldiğinde en yakın arkadaş, yeri geldiğinde koruyan bir anne, yeri geldiğinde kızan ve sahiplenen bir baba, yeri geldiğinde eleştiren ciddi bir dost olabiliyorsa, birbirinize salak deyip gülebiliyorsanız, ama aynı zamanda omuzunda ağlayabiliyorsanız, birlikte kahkahalara boğulabiliyorsanız, ne demek istediğinizi gözünüzün içinden anlayabiliyorsanız, etrafınızda ki insanlarla ve başka şeylerle beraber dalga geçebiliyorsanız, birbirinizin sırlarını tutabiliyorsanız, ve kurduğunuz her hayale onu da dahil edebiliyorsanız, o doğru ilişkidir.
sevgi insanın içinde olmalı
saygı karakterinde
sadakat özünde
sabırda sevginin içinde olmalı
yani bunlar insanın doğasında olmalı eğer yoksa başkasını oynamaya gerek yok o ilişki yürümez.
direksiyon tutar gibi.. ne çok sıkı ne çok gevşek ama hep kontrolünüzde.
kadınlar sıkı tuttuklarından problem oluyor genelde. bırak ablacım ya, sen mi düzeltecen dünyayı.
bok gibi olmalıdır. çünkü güzel olunca bitiyor. çok sevince terk ediliyorsun. sevmeyince terk etmek istiyorsun. hem sevip hem sevilmiyorsun. murphy kanunu gibi anasını satayım.
