her türk gencinin geçeceği bir hiyerarşik merdiven. tıpkı ekmeği tuza banıp yemek gibi, ağzını musluğa dayayıp su içmek gibi, lisede ülkücü üniversite de komünist olmak gibi...
akşamları ateşin başında akdeniz akşamlarını söyleyip karizma yapma hayalleri ile başlar ve sonra lanet olası umarsızlık sonucu biter.
iki meme elleyeceğim diye bu kadar zahmete ne gerek var lan oturur osbirimi çekerim düşüncesi faaldir.
caddede dolaşırken her 3 ergenden birinin sırtında taşıdığını gördükten sonra (bkz: aaa gitar) olmaması gereken bi durum gibi karşılayıp eve gidince babadan gitar isteyip * 2 dersten sonra bırakmaktır .
baba : noldu senin gitar işi ?
- : ...
baba : ben sana dedim bağlama çal diye.
- : of baba yaa ...
emek harcamadan yemek isteyenlerin sonudur. gitar çalmaya başladığınız ilk haftalarda parmak uçlarınız kanayabilir, bilek veya kolunuz ağrıyabilir. eğer bu aşamaları geçmeden dünyanın en zor rifflerini ve solosunu barındıran akdeniz akşamlarını çalmayı düşünüyorsanız, kız götüremezsiniz.
ayrıca bir klişe olarak:
(bkz: akdeniz aksamlarini calar misin)
aynen beni tarif etmişsiniz.gitar aldım 10 gün bile olmadan babam bu bize göre bir şey değil dedi.ne dediysem ikna edemedim.baktım olmuyor ben de tamam öyle olsun dedim ve gitarı bıraktım.malesef hayat bazen böyle zor.
Parmakların su toplaması, her akor basma sonrası oluşan acı hissi...Bu durum bir süre sonra düzelecektir, gitara saldırmamak gerekir, gitara saldırırsanız size istenmeyen tepkiler verebilir.
2 örneğine şahit olduğum olaydır adamlar aldı 2-3 gün uğraştılar sonra attılar bir kenara. suratlarına da söyledim bu bir özentiliktir. çalmak istiyorsan veya müziğe ilgin varsa al o gitarı. etrafına kızları toplayıp mini çaplı konser yapan erkeklere özenerek alınan gitar elinizde patlar bunu bilmek icin ne bomba uzmanı olmaya gerek var ne de müzisyen olmaya gerek var.
Lisede yaptığımdır, aldırana kadar hayalim, kumsalda kızlara akdeniz akşamlarını söylemekti, aldıktan sonraki ilk dersi görünce, duvara astım, bu sefer eve attığım kızlara çalıyorum ama canım istemiyor diyordum.
arkadaşımın yaptığı eylemdir. 2 sene önce aynı anda başlamaya karar verdik gitarlarımız eskiydi o yenisini aldı benim hemen alacak kadar durumum olmadığı için almadım. arkadaşım 1 ay sonra gitarı bi köşeye atıp bıraktı ben o günden beri her gün kesinlikle elime alırım şimdilerde yeni bir gitar aldım daha da çekici geliyor 10 dakika önce bıraktım elimden. yani bi heves ile başlıyorsan zaten eline aldığında anlarsın çalıp çalmayacağını gerçekten kendini vermen lazım ona.
