Anı defteridir bence. Huyumdan mıdır nedir sadece kurgu yazma taraftarıyım. Gerçi anılarımı daha önce de yazmışlığım oldu fakat kurgu hikayelerimin yerini tutmuyor. Kitap bitirmişliğim var sadece basılmayı bekliyor. Muazzam
darbuka çalgısıdır. hani diğer müzik aletlerini de kullanabilinse tamam da, sadece darbuka çalma ile hevesle kalıyor ve bırakılıyor. ve de zamanla kullanılmayıp, ya birine veriliyor ya da atılıyor.
Koca top atsan atılmaz, satsan satılmaz.
Evin içinde bir orada, bir burada fuzuli yer israfı olarak varlığını sürdürdü 3 sene.
Geçen sene fark ettim ki, söndürülebiliyormuş bu meret. Hay aklıma tüküreyim, tıpası dikkatimi çekmemiş. Tam 3 yerinden pıçaklar çöpe atarım diyordum ki, söndürüp bazaya kaldırma seçeneği çıktı karşıma.
yetiskinler icin boyama kitabi ve bilmem kacli buyuk bir boya seti almistim.
sakinlesirim, kafam dagilir falan diye.
daha ilk sayfada dert sahibi olup sinir krizine girmistim.
odamin bir kosesinde oylece duruyor iki yildir.
(bkz: gitar)
sevdan bir ateş, caddelerde rüzgar... sonrası yok. düşündüm de caddelerde rüzgarı unutmuşum sanırım. unutup unutmadığımı bilmiyorum o derece biten bir heves.
