mantıklı olandır. hiç burnunu oyup o pis elini yıkamadan tokalaşan hayvan gördünüz mü ? günümüz bu pisliklerle geçerken nasıl tertemiz hayvanı sevmezsin. daha da var tabi ki.
bazı insanlar maalesef o kadar bencil ki, bu dünya tamamen onlara aitmiş veya sadece onlar için varedilmiş sanıyorlar. hayatın ortasında hep kendilerini görmek istiyorlar. dünyada aç veya muhtaç insanlar olması, bu doğaya bizim kadar ait olan hayvanların da muhtaç durumda oldukları gerçeğini değiştirmiyor veya önemsiz kılmıyor. bu noktada (bkz: yaşama hakkı). ayrıca içinde hayvan sevgisi olan bir insan zaten "vicdan" sahibi olduğu için sokaktaki kediyi köpeği düşündüğü gibi zor durumdaki insanları da düşünür. yine de sokaktaki aç susuz bir hayvanın karnını doyurdu diye yaranamaz bazılarına...
insanlardan göremediği sevgiyi veya saf duyguları bir hayvandan koşulsuz şartsız görebildiği andır. sağa sola kuyruk salladığını görmek paha biçilmezdir o kişi için..
sizi karşılık beklemeden sever hayvanlar... gözlerindeki parıltı hiç bir insanda yoktur malesef.
geçen gün yanlışlıkla evde beslediğim golden'ın kuyruğuna bastım. canı acıdı tabi ama o an ona bağırdım napıyorsun ayağımın altında! diye. 5 dakika sonra ışıldayan gözleriyle geldi yanıma yattı kafasını dizime koydu özür dilercesine baktı bana. halbu ki orda özür dilemesi gereken o değil bendim. bunu hiçbir insandan göremessiniz.
bu başlık altına alacağımız konuk: kozlu mezarlığı'nın yan sokağında, zeytinburnu belediyesi'nin barınak ve hayvan rehabilitasyon merkezinde bakım gören hayvanlar.
bu arada bazıları ugg botu insandan daha çok sevebiliyor, ya da bir artizi...
konu hayvan olunca kibriniz parlıyor.
kesinlikle içinde bulunduğum grup. keşke insanlarda hayvanlar kadar insan olabilse. hayvana tecavüz insan da, insana tecavüz, öldürme, doğa katliamı .... *
bir afet olsa da yok olsak üç beş tane kalsak da dünya normale dönse...
hayvan sevgisinin, elindeki masum bir kaç çizik harici hiç bir zararını görmeyen zihniyettir. ayrıca herkes hayvan sevemez. o müthiş duyguyu tadamaz. hayvan beslemek kedilere uzaktan pisi pisi, köpeklere kuçu kuçu demek değildir. eğer bir hayvanı ölümden kurtarmışsanız, ellerinizin arasında gün gün iyileştiğini büyüdüğünü gördüyseniz, cebinizdeki son kuruşları önemli değil yeter ki sağlığı yerinde olsun diye veterinere verdiyseniz, aşı olduğu gün ateşlenince, içiniz parçalandıysa tebrik ederim siz de artık bir hayvan seversiniz.
saçmalıktır efendim. ve daha çok müreffeh muhitlerimizde bu tipitiplerden sıkça görürsünüz.
bundan yıllaar yıllar önce okuduğum, halen hatrımdan silinmeyen bir haberden aktaracağım.
antalya'da çiftçi abi kardeş, tarlalarına gidiyorlar çalışmaya.
bir ayı tarlaya iniyor ve bu çiftçilere saldırıyor. doğal olarak öldürüyorlar hayvanı.
haberin ilk günü ses seda yoktu. ikinci gün haberin devamı geldi. hayvanseverler ayaklanmış, adamlara 17 bin lira ceza kesilmiş.
bu nedir şimdi? o adamlar, kendi hayatlarına 17 bin lira haraç ödediler.
buna kaynak bulamıyorum, eski bir haber zira.
insanların ikiyüzlülüğünden, sahtekarlığından, çıkarcılığından, küçük hesap peşindeliğinden, basitliğinden, toyluğundan ve sığlığından sıkılmış ve tüm aradıklarını bir hayvanın dostluğunda bulmuş kişidir. iyide etmiştir. siz moraliniz bozuk bir halde öylece koltukta uzanırken gelip yüzünüzü yalayan sonra da dizlerinize yatan bir köpekten daha saf kim olabilir bu dünyada?
