arabada ters oturup bir şehri nasıl geride bıraktığınızı görmek gibidir hayatın sonuna gelmek. ne zaman gelinir bilinmez ama hiç kalp kırmadan, hiçkimseyi üzmeden bitirebilmek ne güzel olurdu bize ayrılan süreyi. ve son olarak sürçü lisan ettiysek affola deyip son nefesi vermek..
baba :yaklaşın ewladım ölmeden önce size bişey demek istiyorum.
baba : ben sporcunun..
çocuk : o söylendi baba
baba:damlaya damlaya...
çocuk: hiç girme .
baba : ölmüyorumm .
çocuk : kalk ordan
tam olarak diyalogu hatırlananamasada yigit özgür karikatürlerinden birinin teması bu şekildedir.
