herkesin kendi kahramani oldugu hakikatini pas gecip kahraman ve kahramaNLiKLAR BEKLEMEK ABESTiR. cünkü devir herkesin kendi gotunu kurtarma devridir. gemisini kurtaran kahramandir. kimse kimsenin değil gemisini takasini bile kurtarmaz babasinin hayrina.
peri masallarinda falan kahramanlar olur ama onlar masaldir sadece. gercek hayatta böyle olmaz. ben baskalarinin kahramani olmak istiyorum, baskalari benim kahramanim olsun falan filan derseniz aptallik yaparsiniz.
malumunuz aptallar erken ölür, hele ki masallari gercek dünyada yasamaya calisanlar ve bir nevi kerhanede r0omantizm yaparsaniz tarumar olursunuz.
sözün özü: sezar'in hakkı sezara, herkesin kahramanliği kendisine... bunu pas gecerseniz daha cok sukut-u hayallere gark olursunuz ve ahir ömrünüz bos viteste gaza basilmiş araba gibi gecer gider.
biri için "her şey" belki de diğerleri için "hiçbir şey" olmaktır. tüm dünyayı kurtararak herkesin kahramanı olmaktan çok daha ötedir. garip bir şekilde, o insanın ömrünün sadece bir anında yer etmektir. onun eşi, hayat arkadaşı, en sevdiği dostu ya da ailesi olmaktan öte, onun varlığının, devam etmesinin nedeni olmaktır.
belki de hayatında sadece 1 saniye yer almaktır. ve o 1 saniyede onu tüm olumsuzluklardan çekip alarak anlamlı olmaktır.
belki de sadece bir cümle kurmaktır ve o cümleyle siyahı beyaz yapmaktır.
belki de sadece bir an elini tutmaktır ve o sıcaklıkla cesaretlendirmektir.
belki de sadece bir an için gözlerinin içine bakmaktır ve o bakışla çok derinlerdeki korkularını yok etmektir...
amerikan filmlerindeki gibi herkesin, her şeyin kurtarıcısı olmaktan çok daha özeldir. çünkü sadece birinin hayatının dönüm noktası olmaktır. sadece bir hikayeye ait olmaktır ve sadece iki kalp arasında hissedilen, çok özel hisse nail olmaktır.
