Süleymancılığı cemaatçilikten bir başka boyuta taşımaktır. Hayat tarzı olarak süleymancılığı benimsemektir.
ilk olarak fırça bıyık bırakarak başlanır. Daha sonra her akşam buluşma yeri olan yurda gidilir ve günlük ayin tamamlanır. Ayinin ardından müdürün odasına geçilir ve yurtta konaklamakta olan, emperyalist düzenin kölesi olmuş çocuk çaycı tarafından getirilen çaylar içilir. Çaylar içilirken kendi aralarıda muhabbet döndürürler. Bu muhabbet genelde ak partinin izlediği politikalar sayesinde yaşayabildikleri din (parasal zenginlik) ve "zındık cehapenin şerefsizlikleri" olur. Çayların ardından boşları almaya gelen çocukla muhabbet edilir. Genelde bu muhabbet çocuğu yaptığı işi (kölelelik olarak nitelendiriyorum) yurda daha da bağlı yapmak için olur.
