etrafına çirkin gözlerle bakan, acınası insanların açmış olduğu başlığa yorum yazma gereği duyduğum hödödür. çirkin kavramı içsel dışa dönüşmüşlüğün getirdiği olgu olmakla birlikte, bu tarz kişilere güzel muamelesi yapmak yaptığı eylemi yada hayata amaçsız girişlerini taktir etmek olur. ve bu yüzden sakıncalıdır.
+gerçekten güzel miyim?
-evet çok güzelsin
+bir daha söylesene bana kimse demedi daha önce öyle
-sen çok güzelsin
+bir daha
-güzel falan değilsin,hatta bırak güzeli götüme benziyorsun
+ama az önce güzelsin diyordun
-son on ikiyi geçti hadi naş şimdi
muamelede ne gibi farklılıklar olacaktır asıl o merak edilesidir.dış görünüşe dair öznel yargılarımız davranışlarımızı bu denli etkiliyorsa vay halimize..
mecnun'un uğruna dağları deldiği, çölleri aştığı leyla'yı görenler "bu kız için mi mecnun oldun?" derler. mecnun'un cevabı açık ve nettir: "siz o'nu bir de benim gözümle görün."
şimdi kime göre neye göre çirkin derdi ya bu garip yazar, anlaşılamayacağından emin.
her çirkine sırf çirkin olduğu için kötü muamele yaptığı anlaşılan aklı evvelin düşüncesi. insanlara karşı, çirkin ya da güzel oldukları için davranışlarını şekillendiren güruha bakıp ibret alma zamanı şimdi dostlar. çirkinler de çok muhtaçtı sizin bir günlük ikiyüzlülüğünüze.
O bir günden sonra gelecek günlerin, pimini çekmektir.Komşu kızı pala nihalin kırıta kırıta sokakta dolaştığı bir kabustur.Gasilhanede cesetlere masaj yapmak gibi bi şeydir...
