bir sayfa kopuyor zamandan,
ayrılırken sen yanımdan.
bu aşkın daha en başından
korkuyordum ben sonundan
bir günah gibi gizledim seni
kimse görmedi seni ve beni
ağlarken içim güldü gözlerim
bir günah gibi, gizledim...
dinledikçe kalbime oturuyor bu şarkı. böyle kızgın bir metalin üstünde bir harf sanki kalbime bastırıp dağlanıyor o harfle... yoktan var eder bir platonik aşkı bu şarkı...
sözlerini ilk kadın şarkı sözü yazarımız fikret şeneş yazmıştır. ona bu satırları, hangi duygunun yazdırdığı merak konusudur. birkaç yıl önce yaşar yorumlayıp, şarkıyı bize hatırlatsa da, ancak aşk-ı memnu ile tozlanmış raflardan çıkarabilmişizdir. diziye de çok yakışmıştır. 'bu aşkın daha en başından, korkuyordum ben sonundan' sözü bile yeterlidir hikayeyi anlamanız için.
yüksek sesle dinlemeniz gereken şarkıdır. bu şarkıyı dinlerken herkesin kalbine dokunuyor da herkes aşka bak diyor da niye aşk-ı memnu filmi bu kadar ters tepki alıyor. aynı şeyi anlatmıyor mu oysa.
