ölüm döngünün bir parçasıdır bence. doğuyoruz büyüyoruz ve ölüyoruz. öldükten sonra farklı bir döngü başlıyor. ölümün sadece hissettirdiklerinden bahsedecek olursam; yaşamak zor sanattır. özellikle böyle 3. - 4. dünya ülkelerinde... doğduk bir şekilde. öleceğimizden haberimiz olmadan. hayatı boktan olanın (benim gibi mesela) en güzel sonudur bazen ölüm. hayatı iyi olana bitmemesi gereken bir rüyadır hayat ve en korktuğu şeydir ölüm.
Madem sicacaktin neden yemek yiyorsunla paraleldir.
Not:benden once birinin aklina gelmis. Demekki sicmaya ve yemeye bu kadar hevesli bir ben degilmisim. Ince ince.
aslında çok büyük bir paradokstur. ne kadar güzel yaşasak da ne kadar berbat yaşasak da her insan gibi sıfırlanacak olmamız ne kadar boşa yaşadığımızı gösterir. diğer taraftan bakarsak da zaten bir şekilde ölüp kimseden farkımız olmayacaksa bize verilen bu ekstra krediyi sonuna kadar kullanmamız gerekir.
