Hangi gün, hangi zaman olacağı muamma. Senin vakti zamanında ona dürüstçe açtığın duygularının elbet bu dünya ayaktayken bir gün ama mutlaka bir gün karşılığı olacak umudu ne kadar güzel bir şey. insanı hayata bağlıyor. Umutsuzluğun kazandırdığı hiçbir sey yokken belki umut bir yeniden doğuştur değil mi? Düşün ki bir sabah uyandığında sana kahvaltı hazırlayan ellerin çay döküşüne ya da patates kızartışına tanık oluyorsun. işten çıkmasını beklerken şemsiyeyi açıp altında yürüyeceğiniz yola bakıyorsun yaşama sevinciyle. Martılar martı, denizler deniz, seyyar satıcılar simitçi, çocuklar öğrenci oluveriyor sokaklarda yan yana yürürken. Düşün işte o yol nereye gidiyor ve sen ne kadar içten, müsterih bakıyorsun elinde şemsiyeyle onun ıslanan yanaklarına, dağların arkasına yıldızlar gibi parlayacak gözlerine ya da 1 cümlesine...
