önce cüzdana konulurlar. sonra cüzdanda yer ihtiyacı hasıl olunca oradan çıkarılıp bi çekmeceye konulurlar ve orada unutulurlar.
daha kötüsü de kot cebinde taşınanların başına gelir. ucu, kıyısı, köşesi hafiften soyulur. azimli insan evlatları o gereksiz kartvizitleri aylarca taşır. yazın terli ellerle buluşup daha da mağdur olurlar garip kartvizitler. oysa bastırılırken sahibi "ohh amk şimdi işler alır yürür iyi ki kartvizit bastırıyorum havama bak beeh" deyu çıkmıştır yola.
27 yıllık hayatımda "hassiktir bende şöyle bi kartvizit vardı. işte bu! tam da ona en ihtiyaç duyduğum zamanda nasıl da aklıma geldi. iyi ki o gün almışım" deyip yardımına sarıldığım bi kartvizit olmadı hiç.
öte yandan evlerinde "kartvizitler için cüzdan" olan insanlar var ki ben böylelerinin kız arkadaşlarıyla kavga ettiğine dahi inanmıyorum. uyuzlar sizi.
