yok dersin yok ben güçlüyüm, nasıl olsa her aşkın sonu ayrılık, uzun yıllar birlikte olanlar bile nihayetinde ölümlede olsa sonuçta ayrılıyorlar, ama yok öyle değildir. biteceğini bile bile istediğin beklediğin çaba verdiğin aşk için sonu olmayan bir birlikteliğe başlarsın, dinlersin şarkıları. herşey biter ilk günleri hatırlanaya başlarsın.
lütfen görmeyeyim seni bir yerlerde karşıma çıkma konuşmayalım bakışmayalım ne olursun
(bkz: ikili delilik)
(bkz: yolun açık olsun)
heyecanı ve vereceği mutluluktan dolayı göz görmez, akıl işlemez, beklenen zaman gelir bildiğin ,anlaşılır ki bitecek evet bitecektir de beklenir yinede, acısı en katmerlidir.
hergün;''madem bitecek dahada üzülmeden bitirelim.'' düşüncesiyle ayrılmaya gidilir,sonra sevdiceğin yüzünü görünce ''manyak mıyım ulan ben niye ayrılıyorum durduk yere?'' diye vazgeçilir.anı yaşamak yerine sonu düşünmek ne insanda huzur bırakır ne ilişkide mutluluk...en iyisi carpe diem demek ve paranoyalardan kurtulmak,artık olursa olur olmazsa olmaz.
acı çekmek için var edilmiş bir söz. fakat; esas acı bitince değil de o ilişki sırasında yaşanan bir çaresizlik durumudur. çünkü her dakika biteceğini bilerek yaşamak = her dakika ölüp ölüp dirilmek.
biteceğini biliyorsun madem neden başlıyorsun?dün geceyi müneccimle mi geçirdin sen?biteceği bilinmez,bitirmeye programlanmış olan bünyenin kendini şartlamasıdır bu.sürekli ask for more diyip ota boka bir şeyler bulup aşkı da sevgiyi de saygıyı da bitirmektedir insan oğlu.geriye kırılan bir kalp ve alkollü satırlar kalır...
başlarım biteceğini bile bile bu aşka başlarım
hem seni hemde kendimi ateşe atarım
sokul bana yaz aşkım
dizelerini hatırlatan başlık. başlamak en iyisidir. ne yani öleceğimizi biliyoruz yaşamayalım mı?
öleceğini bile bile yaşamaya benzer çünkü yaşam boyunca da öleceğini hiç bir zaman düşünmez insan tıpkı ilişki boyunca onun bitmeyeceğini pek düşünmeyeceği gibi
zordur biteceğini,gideceğini bile bile bir ilişkiye başlamak,daha sonra onu dewam ettirmek için çabalamak.çok fazla enerji gerektirir,güçlü olmayı gerektirir.bi de işler iice çıkmaza girerse,iice bağlandığınızı hissederseniz ondan sonrası daha da zordur,hatta işkencedir,yavaş yavaş ölmektir.Ama zaten her ilişkide bir son düşünmek gerekir,nasıl olsa bitecektir die,mükemmele hazırlarsan,kendini ona şartlandırırsan sonunda tepetaklak olursun,neye uğradığını sen bile anlamazsın,kimsede anlamaz zaten...
nedenini tam kavrayamadığım halde, 4.5 ay boyunca her gün, her saat, her dakika, her saniye kendime "git de bitir artık" dediğim ve her gidişimde mecburi hizmet misali içimde beslediğim duygusallık zaafıma yenildiğim ama ne olursa olsun en sonunda biten ilişkinin içinde bulunduğu kategori
akilli bi adam iliskiye baslarken zaten dununu siler ya da silmelidir,ayni zamanda bugunu yasayip yarin icin neler yapilabilir onu dusunmelidir..disi kismi icin ise durum biraz daha farkli cunku orasi burasi oynamayan birini bulduklarina inandirmalidirlar kendilerini,bu olduktan sonra ise hayat inanilmaz zevkli hale gelecektir bu cift icin.bitecegini bile bile ancak one night stand yapilir.
başlanılacak ilişki gerçekten ciddi anlamda düşünülüyorsa , amaç sadece vakit geçirmek değilse yapılacak en doğru şey derim o ilişkiye başlamak. zira biteceğini biliyorum diye geriye çekilmek ne kadar doğrudur? hadi çekildin diyelim ne geçicek eline? ne yarını yaşayabileceksin ne de bugünü.. ha bitince acı vericek o ayrı , ben acıya dayanamam en iyisi şimdi unutayım bu olayı diye düşünür bazıları. ama aşk cesaret işidir , aşık insan acıya da dayanır gerçeklere de..
-bir gün bir gün
-bir çocuk
-eve de gelmiş kimse yok
-açmış bakmış dolabı
-kutusuyla yutmuş hapları
-derin bir uykuya dalmış
-böyle son bulmuş hayatı...
