elleri tombik olan ve hasta olduktan sonra koşa koşa doktora giden sayko çocuktan bahsetmiyoruz, zira artık doktorlar pek iğne vurmuyor, antibiyotik yazmıyor, artık çocuk şarkısı yazılmaz bu dönemde.
--spoiler--
akşama sancı başladıktan sonra kıvrım kıvrım kıvrınan ve hastaneye boyladıktan sonra kendisinden haber alınamayan çocuktur kendisi.
--spoiler--
Terli terli soğuk su içip poposuna iğne yapılan çocukla bunu hep karıştırıyorum. Neyse en azından sadece akşama sancı başlamış, iğne miğne yok ehueh.
eve de gelmiş kimse yok
açmış bakmış dolabı
şeker de sanmış ilacı
yemiş yemiş bitirmiş
akşama sancı başlamış
kıvran kıvran kıvranmış
hastahaneyi boylamış
Diye devam eden bir çocuk şarkısı.
Umarım bizim çocuklarımız da böyle şarkıları bilir.
Teknolojinin aklını çelmesini istemiyorum doğrusu.
Bazı başlıkları okuyunca aklıma,
o çocukların sözlük yazarı olduğu geliyor:
"bir gün bir gün bir çocuk,
yazar da olmuş haberi yok,
açmış bakmış sözlüğü,
yalan da sanmış gerçeği
yazmış yazmış saçmalamış,
akşama eksileri toplamış.
üniversite ortamında bile unutulmayacak kadar hafızada yer eden, an itibariyle yanımdaki 21 yaşında 2 adet kazık kadar insanın söylemekte bulunduğu bir tür tekerlemedir efendim. Ruhsal açıdan zararlıdır.
tek başına yaşayan arkadaşımın her eve gelişinde hatırlayıp da hüzünlendiği şarkıdır. ve bana açıklaması ''bir gün bir gün bir çocuk eve de gelmiş kimse yok. özünde çok hüzünlü bir şarkı bu'' deyişi. yalnızlığın yaramadığı, özlediğim canım arkadaşım.
birgün birgün bir çocuk
eve de gelmiş kimse yok
açmış bakmış dolabı
şeker de sanmış ilacı
yemiş yemiş bitirmiş
akşama sancı başlamış
kıvrım kıvrım kıvranmış
yaptığından utanmış.
heceleyerek söylenir. epey de bir keyiflidir söylemesi. ama neden çocuk ilacı içiyor diye utanıyor büyüynce anlaşılmaz geliyor bu. suç o ilaçları ortalıkta bırakan ebeveynlerin değil mi?
