--spoiler--
bir aksam sevgilinin evinin önünde beklenir. kar dize kadar.aksam efil efil rüzgar , kar boran ne ararsan var. saatler geciyor, sigaralar yakılıyor, ellerinizi ovuyorsunuz. vakit geciyor, kar yagısı duruyor yüzünüz kırmızılaşmış vaziyete,tam haraket etmek icin meil ediyorunuz.perde aralanıyor,sevdiğiniz karşınızda size gülümsüyor. iciniz ısınıyor. sonra bir öpücük yolluyor size. rüzgar onu ta yanagınıza servis ediyor.akabinde sevgilinizin lambası birden kapanıyor ve sizde yolunuza devam ediyorsunuz..
--spoiler--
işte size bir degil bin dünyaya bedel bir gülümseme..
edit: hanginiz beklemediniz böyle bir an icin ? bi düşünün bence...
senin güzelinin her defasında bir gülüşüyle bütün güzellikleri bir tarafa itmene sebep veren eylemi,inan sensizken kafam bir dünya,senleyken dünya fezadan izlediğimiz sessiz bir sinema...
herkesin başına en az 1 kez gelebilecek hadise. insan hayatında sanırım en az 1 kez aşık olur çünkü. yaşama döndüren, nefes aldıran tek şey olabiliyormuş o gülüş ve ben bu başlığı bu kadar küçük bir mutluluktan açtım. herkese göre değişir tabii sonuçta bu bir bebek gülüşü olur, gülümsediği anne/ baba sıdır. sevgilin, yarin, eşin olur. julıa roberts olur belki ki julıa muhteşem gülümser. * sizin için kimdeyse bu gülüş, gözünüzü kapattığınız da bile o gülüş gelir akla, o yüzden gözünüzü açmak istemezsiniz bile bazen. ve artık öyle bir hale gelirsiniz ki sonunda, o hep gülsün diye çabalarsınız, o hep mutlu olsun diye.
