politik tavırların daha fazla yaralamamasını umduğum şarkıdır, marş değil ki bu. insanların acıları üzerinden prim yapılmak istenmesi çok can sıkıcı bir durumdur. politik tavrım değil beni bunu şarkıyı dinlerken bu kadar acıtan, olmamalı da zaten. hayır, yaptığım acıları yok saymak değil, onları kullanmamak gerektiğinden, yakınıyorum.
hamileyken yani çocuklarımı henüz korunaklı olan içimde besleyip, büyütürken onlara söylediğim şarkıdır.
bir yerlerde okumuştum annelerinin sesini duyarmış çocuklar ve doğduktan sonra bu şarkıları tekrar duyduklarında sakinleşirlermiş. işte ben de tam bu yüzden onlara şarkılar söylemeye başladım. ilk şarkım,bazen gözyaşlarım ve boğazımdaki düğümlerin eşliğinde, "al sütümü iç kızım" deniz için ve "al sütümü iç kuzum" ulaş için...
şimdi yine dinliyoruz.kızım istedi."annee sütümü iç kızım söyle." " bu başağrısıyla söyleyemem kızım hadi bilgasdan(kızımın dilinde bilgisayar demek) dinleyelim."
durduk yere adamın azına sıçan grup yorum un en sevdiğim parçasıdır "bir ateş olup yaksa da gidişiniz analar biter mi?
ölüm toplasada çiçekleri çiçekte tohum biter mi? " kısmıylada mum dikmiştir.
Grup yorumun flüt soloyla başlayan beni benden alan parçasıdır. Bi de arkadaşlarla siyaseten aynı çizgide olsak oturur ağlarım sanırım. orjinali ahanda bu:
nihai sonun herkes tarafından bilindiği hayatı yaşarken onuruyla,iliklerine kadar tadarak yaşamak isteyen insanların kendilerine verilmeyen bu hakkın evlatlarına,torunlarına miras olarak kalması için en önde yürümesiyle karşılaştığı olaylar dizesidir.
