birçoğumuz gördük haberler de, gazeteler de... üniversiteye hazırlanan bir genç, annesi dershane parasını ödeyemeyip hapise girdiği için intihar etti. balkon da çamaşır ipiyle asmış kendini. çok acı, söylenecek çok söz var aslında, ne çok şey... bir yerden sonra susuyorsun, sövmek istiyorsun şu sisteme, bu maymunluklara, daima boyun eğen, saldırmayan tepkisiz insanlara. siyasi görüşü islam olarak sayan insanların olduğu bir ülkeye bağırmak istiyorsun. sorun yok ülkemizde insanlar kendileri üretiyor diyen insanları boğazlamak istiyorsun. tabi imana geldik bu yeni sistem sayesinde. sorunlarımız azaldı kuş gibi hafifledik. hatta o kadar rahatız ki, bu sorunlar düşünülüp tartışılacağı yerde birbirimize sataşıyoruz, polemik yaşıyoruz. saygıdeğer devlet adamlarıyla taraf konumuna geçiyoruz. haydi sen de bir tane çak bir laf. ülke batıyor, her gün kaç bin tane haber okuyoruz. hepsinin içinde türkiye var, sistem var, yaşadığımız bu hayat var. anlayan anlıyor ama anlamayan insanlar bizi yönetiyor. medeni bir ülke olmadığımız netleşiyor. herkes kendini kurtarıyor. bir de her şeyi mükemmel göstermeye çalışanlar yok mu, deli olacağım. olur tabi hayatta her şey insanlar için hesabı sorundan kaçıyoruz. bunlar bizim ülkemizin sorunları biz düşünüp, tartışmazsak ne olacak halimiz. saplanacağız bir bataklığa, hoş zaten çok da açıkda değiliz ya, bir daha çıkamacağız.
