bir gece yatarsın yarına uyanmak için ama bilmezsin ki uyandığın zaman 700 yıl öncesi. uyandığım an önümdeki dikilen yaşlı bilge bana kuşan pusatını sefere gidiyoruz dedi derhal kalktım hazırdım hep bu gündeydi aklım ayranımı içtim yoğurdumu kaşıkladım kosova ya gidiyordum murat ın yanında evdeki bilgenin hanımıyla vedalaştım elini öptüm bana dua etti dışarı çıktığımda doğanın harikalarıla karşılaştım sedir ağaçları bulunuyordu yol boyu etrafta bilge de yanımdaydı tımarlarımızı aldığımız gibi yola koyulduk bilgeye bir şey soramıyordum aklım muradın yanında çarpışmaktaydı blige önden atını sürüyordu ben hemen arkasındaydım neyse meydana gelmiştik büyük bir şölen alanı gibiydi o anda ruhum coştu etraftakiler bana pus olmuşlardı tokmak sesleri gergin keçi derisine vurulmaya başlamıştı ufukta ilk düşman göründü ben etramı puslu bir cam olarak görüyordum sadece düşmana odaklanmıştım hedeflerimi kuruyor bir santranç taşı gibi hamlelerimi hesaplıyordum tüm gücümle çarpışıyor savurduğum her kılıc bir can alıyordu davulların sesi kulakları tırmalarken kılıç sesleri sönük kalıyordu bizim sayımız azalmaya başlamıştı ama geri çekilmiyorduk ilerliyorduk sonra puslu gören gözlerim açıldı ve bilge sırtımda düşmana karşı savuruyordu kılıcını bir anda düşmanda bir irkilme oldu duraksadı nal sesleri geliyordu davul sesinden güçlü daha sonra tanıdım murad önderliğinde yıldırım hızıyla geliyordu öteki birlik ben bir tımarlı sipahi olarak işimi bitirmiştim artık.
