Bir gece daha bitti
istifa çılgınlıklarıyla
Bir gece daha bitti
Bir delilik rüzgarında
Bir gece daha bitti
Denizinde şaşkınlık
Bitti gitti işte
istifa, istifade rüzgarında...
Kim istifa etti kimse
Kim dur dedi
Halfır haldur toz duman
-dir
-iste
Bittu usagim da
Karadenizli uşak intihar mı ediyursun da
Dur ortalık karışık
Dur diyuruz da
Dercesine bittu da
-la!
Ömrümüzden bir kaç yıl daha gitti
Bir gece daha bitti
Yediğimiz içtiğimizle birlikte giden gitti
Bir gece daha bitti
içtiğimiz su bile yalan oldu
Mezarlıklarda
Yandı ellerinizi
Bitti bileklerimiz
Kalmadı saçlarımız
Bitti...
Günler çok çabuk geçiyor. Fark ettim de insan olarak anca kendi hayal dünyamızda yaşıyoruz. Bunu hiç hayalci değilimdir diyen insanlar bile fark etmeden de olsa yapıyorlar. Hayal dünyamızda biri için çok çabalıyoruz ama gerçekte yaptığımız şeyler bir elin parmağını geçmez. Ama hayalini o kadar canlandırmışız ki yapmışız gibi geliyor.
Umarım bu durum daha da vahim bir hal almaz.
Bir gece daha bitti
Ayşe kulin'in kitaplarını okuyarak
Acı açılardan acılara kosarak
Ekmeksiz kalarak
Bittim ben diyerek
Ekranım dönerek
Bitti gitti
Mahcup gözlerle bitti
Gitmedi...
Kabus dolu yıllarda
Kabus dolu hüzünlerde
insanların virüsten öldüğü
Zulüm gördüğü zamanlarda bitti
Bitli yıllar bizi de buldu
Acı dolu zamanlarda bitti...
Gülümseten sadece kitap heceleriydi ...
Bir gece daha bitti
Sokağa çıkma yasağının olduğu zamanlarda
insanların hastalıktan kırıldığı yollarda
Doğanın intikam aldığı saliselerde
Bir gece daha bitti
Hastalık bizi de vurdu
Kuantum fiziğinde sıkıştık kaldık...
Bir gece daha bitti...
Doğanın intikam yollarında...
Bir gece daha bitti
En yangınlı zamanlarda
En çileli yollarda
Kitap okumak isterdin okuyamazdın
Yangınlar engel olurdu şu zorlu yollar bitmezdi
Hayatın en zalim macaraları...
Bir gece daha bitti
Eski şarkıları şarkıcılarıcıları özleye özleye bitti
Hüzünlenip de keşke büyümeyseydik diye diye bitti
Gözyaşlarım sel oldu
Gözlarim kıpkırmızı ola ola bile bitti...
Kollarımı da kanatmak istercesine bitti
Bitti bitmesin dercesine
intihar gibi bitti...
Bir gece daha bitti
Eski dizilere filmlere baka baka hüzünlene hüzünlene bitti
Nostalji yapa yapa bitti
Ellerimiz boş kaldı eski mevsimleri özlerken, susamışken bitti
Saçlarımız bitlendi
Avcumuzda gözyaşlarımın varken bitti...
Ah eski günler, jetonlu telefonlar
Sabit hatlar
Özlediğimiz günler
Fakirdik ama mutluyduk günleriyle bitti
Ey hayat bitme dedik bitti...
isyanlarımızla bitti
Saatleri durduramayarak, yarınları göremeyecek bitti.
Bir gece daha bitti
Eski müzikleri dinleyip hüzünlene hüzünle
Bitti gitti
Güzel günler geride kaldı
Bir karanlık beni buldu
Kedimin kuyruğu yaralı
ince sarı tüylü, her gün yalanır durur
Penceremin önüne de gelir, içeri almayınca miyavlar bekler durur
Kedimin kuyruğu yaralı dokunturmuyor
Bazen kucağımda yatarken bitti...
Bir gece bitti
iç sıkıntılarıyla, daral getiren yollarda bitti
Uykusuz gecelerde bitti
Bağırmak isteyip de bağıramadığım günlerde bitti
Esasında, yalnız yapayalnız bitti.
Halkın öldüğü günlerde bitti
Virüs oldu her yanımız
Virüs oldu kanımız
Halk ölürdü her zaman, halklar savaşlarda, veremlerde ölürdü
Çürürdü
Ziyan olan akşamlarda insanın içi de sıkılırdı
Geleceği de göremezdik
Halk virüsle ölürdü, Soma katliamıyla ölürdü
Madenin altında
Yangınla ölürdü, en sonunda ölürdü geleceği de göremezdi
Yazık olurdu zamanlar, yazık...
