çocukluk zamanlarımızda henüz gelişmemiş bünyelerimize zorla empoze ettirilen düşünce. dedik ya, çocuk aklının dünya`ya bakış açısının sevgi pıtırcıkları şeklinde olması. büyüklerimizin hep bize insanları sev, doğayı sev, ormanları koru gibi demogojileri nerden çözebilirdik ki olmayan aklımızla. türkiye çöl olmasın diye yıllarca kıçını yırtan dede kahramanımızdı. hatta bizleri alıp allahın çorak arazisinde elinde bir fidanla şu karizmatik cümleyi söylemişti. bir ağacı kesersen günü, bir fidan dikersen geleceği kurtarırsın. gelecekte dünya kurtulurmu bilmem ama yaşadığımız çağda pekte kurtulması sikimde değil.
