yine o kelime... hani ağızlara son zamanlarda sakız olan.
faşizm.
bazen diyorum ki bu kelime olmasa n'apardık, sol frame ne halde olurdu.
nasıl saldırırdık insanlara.
hangi damgayı yapıştırırdık.
burda vatanını korumaya çalışan, bazı gerçekleri tokat gibi çarpanlar faşist damgasını yiyor arkadaşım, ülkücü olmakla, asker olmakla ya da başka bir şeyle ilgili değil.
biri diğerinin fikrini beğenmedi mi, diğeri de ısrarla hakkını savunuyor mu?
hıh, işte o faşist.
maalesef burda ki tanımı bu.
faşist, faşit, faşik, faşo, faşırt, falan fişman; çoluk, çocuk, tombalak, it, köpek, hayvan, soysuz, insan tarafından fütursuzca kullanılan bir kelime durumunda.
önemli olan insanlara faşist yaftasını yapıştırmak değildir; çünkü bir kısım insanlar, türklüğünü savunanlar artık enternasyonalist soysuzların onlara bu şekilde hitabına alışmışlardır. esas tehlike şudur ki; gün gelir, o insanlar faşist yaftasını kabul eder ve aynen gerçek bir faşist gibi davranmaya başlarlarsa nereye kaçarsınız, nereye girersiniz? işte o gün barrak obama yı elinize aldığınız gündür.
benim bir ismail abim var mesela, ben kendimi bildim bileli ülkücü adam. hatta dalga geçerim, abi gel dtp ye gidiyoruz el sıkışma partisi varmış diye; hiç bir faşistliğini görmedim. ha, gerçi faşizmin kelime anlamını kimler nerelerine sokup çıkarttığı için artık tümüyle bok kokmakta ayrı mesele. yani italyan esnafa dayalı tek partili yönetim sistemi faşizm. esasında demek isteyenler nazizm diyecek ama; demek ki faşist daha bir al benili duruyor.
lan benimde hoşumamı gitmeye başladı ya.. faşist. hmm. (bkz: faşist devrim)