tüm alçaltma, kötüleme davranışlarıyla paralel seyreden ve bu yönüyle "acizlik, eziklik" nitelemesi büyük oranda doğru olan bir olgudur. küfrü savunmaya çalışmak da başka bir acizlik göstergesidir kanımca. küfür eylemini, belli başlı nedenlere bağlayabilirsin, ama haklılığını iddia etmemek lâzım. görüyorum ki marjinal arkadaşlar küfrün kritiği adı altında kendilerine giydirildiğini görünce, savunmalarını hangi yönde yapacaklarını da şaşırmışlar: küfrü mü savunsak, islam'ı mı yersek diye.
dil bilgisi eksikliğinden de kaynaklanır. tepkisini, bildiği ana dil ile ifade edemeyen entelektüel bilinçten uzak kişinin başvurduğu bir tepki yöntemidir.
her türlü şehvetin gideirlmesi ancak nefis terbiyesi ile mümkündür elbette. dilin şehveti ise çok konuşmak, yalan konuşmak ve malayani konuşmaktır. küfürbazlık da bir tür dil şehvetidir.
sabah sabah validesine küfür edilen şakirt sızlanması. yedi ceddinin üzerinden geçenlere ancak uzaktan bakıp badem bıyıklarının altından söylenir. ve çok gerekli bakınız (bkz: sen ne konuşuyorsun lan değişik)
