dışarıdan bakınca acayip sıkıcı görünen gündür. ama nedense o günü yaşayanlar için sıkıcı değil olması gerektiği gibidir. bu tip kızlarımızın çoğu her şeyi olduğu gibi kabul eden veya etmek zorunda olan kızlarımızdır. gerek ev halkının cahilliği, gerekse lise veya üniversite okuyamacak maddi durumun el vermemesi veya geri bir aile babasının 'kızlar okumaz,çocuk doğurur.' gibi saçma düşüncesi yüzünden ev kızı olmak zorunda bırakılan belki eğitim alsa şuan üniversite köşelerinde zamanını boşe geçiren, tek derdi sevgili, makyaj ve olmazsa olmaz dizileri olan kızlardan memleketimize daha yararlı olurlardı.
gelelim içlerinde pırlanta olan bu kızlarımızın günlerine. yaptıkları iş her gün aynıdır. günlerinin farklılığı eve gelen misafirlerce değişir. nedense bu kızlarda bir ayrı temizlilik hissine kapılırım. masumdurlar hakkaten bazı erkeklerin 'gözü açılmamış' diye nitelendirdiklerinden. ama sonuna kadar iyi arkadaş , dert ortağı olan kızlardır. iyi ki varsın demek acı verse de bir ev kızı olarak olmasa da dert ortağı olarak iyi ki varsın(ız).
yemek yapmada ev temizliği yapmada anne yardımcısı olarak gününü geçiren genç kız bol bol hayal kurar beyaz atlı prens üzerine. boş zamanlarında çeyiz hazırlar.
kız öğrencilerin, okullar tatil oldup eve dönüş yaşadığında büründükleri hal ver geçirdikleri günlerdir. hele bir de okul diğer arkadaşlardan daha erken kapanıyor ve bu yüzden hiç arkadaşları yoksa o artık bir ev kızı adayıdır. yatış ve kalkış saatleri bellidir. hergün eve ziyarete gelen hısım ve akrabalar için gözünü açar açmaz temizlik faslı başlar, mutfakta ise hummalı*bir çalışma vardır. misafir olmadığı günlerde gün, tv de ki mecburi programları izlemek ve dizilere 3-4 haftalık kısa bir bağımlı haline gelmekle sonuçlanır. günler geçmez bir türlü. her yeni bir güne acaba buraya gelen arkadaşım var mı hiç düşüncesiyle başlanır. tam kendini bu hayata alıştırıp tadını almaya başlamışkene de tekrar okula dönüş gerçekleşir...
