Konuşacak konu bulmak için habire çabalıyorsa, mal mal hareketlerinizi dert etmiyorsa; en önemlisi de sizin hakkınızda sizden çok biliyorsa hoşlanıyordur.
Sizin yanınızda ellerini nereye koyacağını bilemiyorsa, kasıntı davranıyorsa, ne bileyim beyni off moda giriyorsa seviyodur, yani severken ben böyleydim.
bir erkek gözlerinin içine bakıyorsa, sen baktığında bakışlarını kaçırıyosa duygusal olarak hoşlanıyodur. memiktoları süzüyosa vur kaç yapacaktır. bu kadar basit.
Sizin gibi her gördüğü kızı sevgili potansiyeli olarak görmeyen arkadaşlık için yaklaşanlarıda var çok azda olsa var böyle erkekler, şu bir gerçektir ki bir kadın bir kadına çok iyi dost olsada bir yerde biri birinin arkasından vurur ama erkek ile kadın daha iyi dostluk yapar ( sağlam karekterli ise tabii ikiside) ama şöyle ki günümüzde böyle erkekler maalesef yok denicek kadar kadınlarda ise kafaları karışık oldumu erkek dostuna saplantılı aşk sorunu olabiliyor . Kısacası iki cinsin dostluk yapması ne kadar zor olsada en iyi dostluğu onlar yapar , evliliklere bakarsak aşk , duygular ve cinsellikte olabilir ama her zaman sıkı bir dostluk ta vardır. ( birbirine gerçekten aşık insanların evliliği için geçerli)
eğer sizinle iletişim halindeyse ve sizi kendine sürekli yakın tutuyorsa yüksek ihtimal ya hoşlanıyordur, ya sevişmek istiyordur, ya da hem hoşlanıp hem sevişmek istiyordur. ama en yüksek ihtimal kendi de bunun farkında olmasa bile sevişmek istiyordur. freud boşuna konuşmamış ve en çok da bu konuda haklı. erkeğin karşıdakini kendine sürekli yakın tutma durumunu değerlendirmeyi de bir zahmet karşı taraf yapıp anlamaya çalışacak.
bazı kızlar da gereğinden fazla yakın olunca demeyelim de, fazlasıyla arkadaş canlısı olunca diyelim, erkek bunu yanlış anlayarak karşı taraftan gelen bir etkiye tepki olarak algılayıp sıçabiliyor. kızlar bunu bilsin istiyorum çünkü böyle bir gerçek var ortada, en azından kendimden örnek verebilirim. bunun dışında herhangi bir iletişim halini yanlış anlayan erkekte zaten bir sosyal iletişim eksikliği vardır orası ayrı konu.
