henüz evladım yok ki bekarım da ama gözümün önüne gelebiliyor o da şu. geceleyin kalkıp misal, 1 yaşına girmemiş çocuğunun uyurken burnu tıkalı mı iyi nefes alabiliyor mu diye izlemesidir. allah bir gün bize de nasip eder diyelim inşallah. bu arada anne adayını bulduk gibi ama önümüzde daha kilometrelerce yol gözüküyor. swh. nasip, ne olacağını biz bilemeyiz.
en masum olduğu an diyemem ama "bir kızla yemeğe çıkıp cüzdanını evde unuttuğu andır bence böyle zamanlarda nefesler tutulur." belki aranızda yaşayanlarda vardır "eminim."