Bak bir zor an daha vardir. Korkarsin. Kafan karisir biraz. Eve gittiginde sevdigin hatunu bulamazsim. Hicbir sey olmamis gibi yaparsin falan. Sonra sabah telefonun calar. Ben artik senin oyalandigin kullandigin oyuncagin olmak istemiyorum bu sekilde devam edemez der. O da fena koyuyor. Saatlerdir yataktan cikmadim. Birazdan kahvalti yapip dus alip ben de evi terk edecegim. Sonra aksam sevgilimi terk edecegim. Akabinde hatunumu evinden alip yeni evine getiricem. Şunun surasinda sayili gunum kaldi uzulmek istemiyorum.
idealine ulaşma durumu, ortadan kalktığında, müthiş bir acıyla yıkılıp enkaza dönüşülebilir. Bu karakter güçsüzlüğü değil, bunu anlamak zor olmasa gerek. Yapılması gerekenlerin, hayat gayesinin eriyip bitmesi bir erkek için hayatta ki en elem ve ızdırap verici şeydir. Aileden birini kaybetmek ya da aşksızlık değil, erkek tabiatı gereği üzülse de bunları telafi eder. lakin, takibinde olduğun hayat çizgini kaybetmek, daha can yakıcıdır bazı erkekler için.
Ailesi ile ilgili durumları pas geçiyorum zira kimse bir insana ailesinden daha yakın olamaz. En sevilen kişi ki bu eş sevgili vs bile aile ile aynı kulvarda değildir. Evlat sahibi değilim onu bilemem ama literature "evlat acısı" olarak geçen bir ifade var.bu ifadeyi ve Memati nin "allahını seven üstüme toprak atsın" sahnesini hatirlarsak bu sorunun cevabı bellidir.
