uzakta olmasına rağmen her an düşünen, o arayacağı zaman hiçbişeyle meşgul olmamaya çalışan, yanına gittiği zamanlarda sabahları işe gönderen, canı ne istiyorsa onun yemeğini yapan, evini toplayıp temizleyen, akşam işten geldiğinde kapıda sırıtık sırıtık karşılayan, yemekte işlerinin nasıl gittiğiyle ilgili sıkılsa da konuşan, annesinin kollarında uyurmuş gibi sarıp sarmalayıp uyutan, o uyuduktan sonra onu izleyen, sabah uyandığında gene yanında onu görmekten mutluluk ötesi bişey duyan, yanından ayrılırken ağlayıp zırlayıp onu üzmek yerine gülücükler saçıp bi dahaki gelişiyle mutlu olabilen bi sevgilidir.. bence.. *
