heves.
o ilk ele geçirişte bitiverecek çok boktan bir şey.
sonra bir boşluğa düşüyorsun.
büyüsü mü bozuluyordu yoksa sen heves ettiğin için mi büyülüydü.
eskiden kavak ağaçları olurdu yaprakları topla topla bitmiyor koskoca bir yığın. tutuşturduğun an dakikalar içerisinde yanıp bitiyor.
külü bile kalmazdı rüzgarda uçup giderdi.
takıntı değil de biraz alışkanlıktan doğan fazla düşünme sorunu var. içimde iki ayrı duygu yatıyor ve ikisi zaman zaman kavga ediyor. birisi öfke birisi özlem.
istanbul'a gelmiş. aynı şehirde olduğumuzu öğrenince özlem kazandı bu savaşı ama çok sürmez.
ha ölümüne kafayı bozmuşsa ona karşı, onu kaybetmek istemediğindendir. kadınlar sahip olduğu "gerçek" erkeği ve değerleri kolay kolay kaybetmeye göze alamazlar. alıyorsa o iş belki de aylar öncesinden bitmiştir, belki de aldatmıştır da.
ancak hepsi geçicidir. etkilerini de aşırı hissetmez. çünkü bir cilveyle 20 milyon tane erkeğin aynı anda üzerine çullanacağını bilir. 20 milyonun arasından da illaha ki "en iyileri" denk gelecektir. dolayısıyla hipergamisi o an aktif çalışacaktır. günümüzde aksine erkekler bir kadını saplantı haline getirmekte. bunun sebebi de çok eşli olmasına rağmen herhangi bir alternatif bulamamalarındandır. dolayısıyla partnerini herhangi bir sebeple kaybetmişse ya da ayrılmışsa, bu acıyı zannımca en çok "erkekler" hisseder. çünkü elinde ki tek şey, o şans eseri sahip olduğu tek kadın. bu da ne yazık ki saplantılığı, hatta daha da ileri giderek cinayet işlemesini, belki de intihar etmesini sağlar.
erkekler kendinize gelin! gerçekten sokaklar kadın kaynıyor! ve bunları elde etmek asla imkânsız değil. o yüzden saplantılığı bırakın, akıllı olun lan!
