Çok koşulmuş, çok yormuş ve yorulmuştur herkes. Bitmiş ama söylenmemiştir.
yazmaktan vazgeçtiğim gün, sağ omzunun üzerinden kafamı uzatıp, artık gelme diyeceğim. saçlarım omuzlarına dökülen bir deniz olacak, belki ilk ve son kez. o güne kadar seni seviyor olmak, kör bir fahişenin uydurması. işte o gün dudak payı olmayan bir bardaktan içmelisin o akşamki kahveni -ki yanmalı dudağının kıvrımı, bir daha asla yudumlayamayacağını bilerek beni.
hisler tek taraflıymış meğer ben sende görmek istediğimi gördüm duymak istediğimi duydu kulaklarım
aramızdaki şeyler gerçekti sandım ilk defa kalbim böyle hissetti gördüğüm ilk an ateş başında seni. büyünden kurtulamadım . ben seninle bütün zorlukları aşmaya hazırdım ama sen ilk engelde vazgeçtin o zaman fark ettim arkada bırakmam gerekiyordu seni. senin mutluluğun için bir gün sen de benim gibi hissettiğin birini bulursun diye elveda...
