haksız olduğunda -haklısın demek yerine- sesini yükselterek,incitecek sözler söyleyerek ya da envai çeşit yalana başvurarak bastırmaya çalışırlar ya işte o an.
onca şey yapar neyse dersiniz ama göz göre göre "yavuz hırsızı" oynar ya işte o tahammülün son sınırıdır.
anasının amından çıktığı andır. keşke çıkmasaydı da ortalıkta bu kadar abaza olmasaydı. zarif, ince, kıvrak, estetik vücutlu, süt dolu memeli bembeyaz bıldırcın etli kızların sokaklara caddelere egemen oldugunu düşünsenize. her yerdeler, arz-ı endam ediyorlar. ortalıkta gezinen sayılı erkeklerden olaydım. bir ohşşşş çekelim. (bkz: ütopya)
