kişiliğinizi bir enstrümanla özdeşleştirmeniz durumudur... ben elektrogitar olurdum, yıllardan beri çalıyorum zaten...
havalı görünsemde; her an slash gibi dramatik slow sololar atar içim...
hem çoşkuyu doruklarda yaşayan hem de hüzünlü anlarda denizler kadar ağır olan bir fıtrata sahip biri olarak piyano ile bateri arasında gidip geldiğim sorunsal.
fıtrat ne lan!? doğadır o fıtrat olsa duramazdım.*