O zamanlar heyecanla kitaplar getirilir sevilen kahramanlı "kaplık" da alınıp uğraşılırdı. Birde üzerine etiket yapıştırılırdı güzel güzel. Şimdilerde ise üniversitede fotokopici dolaşıp abi şu kitabın fotokopisini bıraktılar mı oldu. Ah ulan zalımsın hayat.
Birde ailesi o kitap kaplama zimbirtisini alamadigi icin gazeteyle kaplayanlar vardi.
Oyle bir nesildir iste. Gozlerim doldu lan sozluk. Okulda az tasak oglani olmadim o yuzden. Simdiyse tabletle sozluge giriyorum. Adaletini sikeyim dunya.
önce öğretmenler kitap yazarlarını/yayınevlerini söylerdi, ona göre kitap alınırdı ha defterlerin kaç yapraklı olacağı da yine öğretmenin kararına bağlıydı. sonra gelsin kaplama merasimi. oraya çevir buraya çevir derken artık ustalaşılıyordu insan. en sevdiklerim ince ve a5 defterleri kaplamaktı. sonra da etiketler yapıştırılırdı.
ayrıca türkçe defteri çizgili, gerisi kareli defterler istenmiş nesildir. çok da yaşlı sayılmayız ama şimdi ilkokula ortaokula gidenler çok başka bize göre. tey tey tey. yaşasın nostalji.
Kapladıktan sonra kitabın kapağının tam kapanmaması mutsuzluğu ile de yüzleşmiş, bu kaçınılmaz acıyı çekmiş efsane nesil de olabilir. 1-C Murat Topuz isimli sticker lar mı dersin, sayfa kenarına süs yapan amaçsız kızlar mı dersin..
