insanlar içgüdüsel olarak karşısındaki insanın duygularını sömürür, onlarla beslenir.
ikili ilişkilerde dahi birbirine hissedilen duygular ilişkinin ana besin kaynağıdır. eğer platonik değilse karşınızdaki insanın size hissettirdiği duygular sizi mutlu eder bu karşılıklı bi alış-veriş olarak devam eder.bir süre sonra artık önemli olan karşınızdaki kişi değil hissedilen duygular olmuştur.
bir başka şekilde ifade edersek;
en mutsuz olduğunuz anda dahi yakın bir arkadaşınızın mutsuzluğu sizin mutluluk kaynağınız olabilir. çünki o an beyininiz:" mutsuz olan birtek ben değilim" diye vücudunuzu motive eder.yani arkadaşınızın duyguları sömürüp ruhumuzu tatmin etmiş ve mutlu olmuşsunuzdur.
çıkarım: mutsuz insan hep iyi bir dinleyici olmuştur. beslenmeye ihtiyacı vardır.
