bir dini kabul etmek, o'na inanmak zaten kendini diğer inanışlara, inanmazlığa kaptmaktır ama kendi gibi olmayanı aşağı görmek psikolojik bir soruna delalet olsa gerek. dünyanın dört yanından insanla muhattap oluyorum, hristiyanlar da, müslümanlar da, x dine inananlar da hep aynı. adama inançsızım diyorsun mesela, iki tepkisi var; ilki şaşırmak, sanki uzaydan düşmüşsün gibi bakıyorlar, cehennem azabından korkmuyor musun diyorlar, cehennem azabına inanmadığını kavrayamıyorlar. ikincisi hemen misyonerliğe başlıyorlar, he amk zaten insanlar inanıcaktıysa, senin kutsal gelişini bekliyorlardı.
efendim bu tahammülsüzlük inansanı toplumdan dışlamaya kadar gidebiliyor. hayır kimse toplumuna hasta da değil de, neden oturduğun toprağın tapusu sende gibi davranıyorsun anlamak mümkün değil. ya sev ya terketin dinisi de var hacı, çok acayip. sanki dünyadaki herkes onlar gibi yaşamakla yükümlü. bir keresinde bi' eleman ateist olduğumu öğrenince küsmüştü lan, çok komikti amk. neyse işte acayip acayip durumlar var, unutmayın dünya sizin istediğiniz gibi olmak zorunda değil. ha siz gibi olmayanlara tahammülünüz yok mu? kontağı kesin, kimsenin başı ağrımasın en temizi.
