geçenlerde "şuurumu kaybettim hükümsüzdür" diye karaladım bir şeyler. zira pek iyi değildim o sıra. çok ilgilendi kim olduğunu bilmesem de mesajımı okuyan kişi. insan öyle zamanlarda boşluğa düşüyor. acaba sevişsek nasıl olurdu dedim içimden. sonra "bir önceki sorunumla ilgilenen kişiyle sevişmek istiyorum ama bunu ona söyleyip söylememekte kararsızım, siz ne dersiniz" dedim... cevap beni iyice mutlu etmişti. "ya bu derdini o kişi okuyorsa" diye bir cevap geldi... "utanıyor olmam sevişme isteğimi engellemiyor desem" dedim ben de... sonra buluştuk, çılgınlar gibi seviştik sonra annem uyandırdı, kahvaltıya çağırdı. ne güzeldi ama ya.
