bir günümü tamamen köydeki caminin minaresinde geçirmek.
teee ufakken kuran kursunda hoca çıkarmıştı. hep aynı açıdan gördüğüm köy minareden öyle güzel gözüktü ki gözüme resmen ufkum açıldı. her şeye ve her yere hakimdin. harika bir özgürlük duygusu.
bak kaç yaşıma geldim hala cami minaresi kollarım acaba buranın manzarası nasıldır diye. keşke imkanım olsa da kolamı, yarım ekmek domates peynirimi alsam da minarede uyusam.
film ve dizilerde ki gibi, mutlu bir haber alınca mahallede ki esnaflara koşup " mutluyum ben abi mutluyum, hayatımda şu şu vs oluyor heeyy diye bağırmak isterdim. swh.
