sen elmayı güldürürsün
senin elmaya su verdiğin gündü
camı sevindiren yelkenlinin
denizcilik kitabından kaçtığı gündü
cam daha başka kardeşlikleri de
açığa çıkarır, hatta onları unutanları da
yokluk içinde elmayla aydınlatır
yoksa bir ermiş niye çıkarsın
sakinlerin denizinden aynı balığı
su da çiçekten nasibini alır
elma da yer altı ermişinden
camdan çekilen de aramızdan sayılır
- usta bu tahtalar boyasız
ellerini yüzüne götürme usta, hem
biz kaldık, onları suya yollarız -
yüzünü güldürdüğün bütün elmalarla buradayız
camdan bakıyoruz, sana bakıyoruz
kardeşlik hatalarla birikir, biliyorsun
kardeşliğin bir hata olduğunu da...
hatayız, fazlayız, camdayız, aynada
yüzümüz bizden sonra da kalıyor
yalan söyleyecek kadar senden yanayız
ermişin gözü hiçbir şey görmüyor
elmayı gözden geçirecek kadar şaşkın
altın gölün üzerinde bir mistik
hâlâ balık yanlış hâlâ şaşkın
sen elmaya ara verme, gülmeye hazır
bir dedem vardı vefalı, şimdi hindistan
sayılır bizi terkettiği rüya
hatalar sahilinde birbirinden üşümeyen kardeşler;
suya bakanı var, aynada bakılanı,
denize, bana, içindeki karşı odaya,
hepsi camda, hepsi fazla, hepsi sana
düşkün, elindeki ermişi onlara bıraktın
ermişin tahtalarını kim boyayacak, yeraltında
gül ol, hoş kal, bir su ısmarla
şu elmanın üstüne dökül bir zaman.
