aptaL bir saygı gösterisidir...o haLdeyken saygı düşünüLmez...daha başka şeyLer düşünüLür..."çocukLara ne aLacam" , "offf hatun'a bak" , "bitsede kurtuLsak" , "romatizmaLarımda bugün çok fena tuttu" gb...
atatürk e saygı bakımından bütün tören boyunca takdir edilebilecek davranışlardan biridir fakat nevruz bayramında da durmak saçma olabiliyor(emektar çiçek ve saygıdeğer böcekler adına!)
saygi durusu adi altinda 1 dakika boyunca kipirdamadan, konusmadan, sessizce ayakta durmak; ugruna saygi durusunda bulundugumuz degerler icin hicbir anlam ifade etmez, eger o degerlere 1 dakika haricinde kalan zamanlarda gerekli saygiyi gostermiyor isek...
ulu onder ve sehitlerimiz hersene 1 dakika boyunca ayakta dikiliyoruz, bayraklari yariya indiriyoruz, siirler okuyoruz diye mezarinda rahat uyumuyor...
bize biraktigi degerleri koruyup, damarlarimizda akan asil kandan aldigimiz gucle, aziz milletimizin yurttaslari arasina serpistirilmeye calisilan nifak tohumlarini yok ettigimiz surece ve topraklarimiz uzerindeki butunlugu ve birlikteligi sagladigimiz surece rahat uyuyacaktir. sehitlerimizin dokulen kanlari anlam kazanacaktir...
geriye kalan zamanlarda gereken saygiyi gostermeyeceksen, 1 dakika boyunca bosuna ayakta dikilme arkadasim, cekil onumden....
her an bir saygısızlığın patlak vermesi muhtemel duruş.o sessizlik esnasında akla daha önce yaşanmış komik olayların düşmesi,aralardan gelen kıhhıh..kuhh sesleri nedeniyle insan çok zorlanır bu duruş esnasında.
bir dakikaya sikistirilan saygi duruslarinin, birgun ulkemizde her saniyeye yayilmasi ve ulkemizin saygi ile yonetilmesi, ulkemizde saygi ile yasanmasini dileten durumdur. cocuklugumuzdan itibaren, kac kez 1 dakikalik saygi durusunda dururuz ama o bir dakikalik saygi durusundaki saygiyi kac kez gorur ve gosteririz?
bu ülkede saygı göstermenin ne derece zor olduğunun kanıtıdır, herkes en duyarlı halini takınmışcasına dikilir aslında içinden söverek katlanır bu 1 dakikaya sonrasında herşey yine aynıdır, değişmez...
bir dakika bile saygı gösteremeyen bir gençliğe, ya da neden saygı duymasını anlatamayan bir öğretmen topluluğuna sahip ülkemizde büyük insanların arkasından şiir okumaktan sonra yapabildiğimiz tek eylem.
o büyük adamların adına yakışır bir şekilde izlediği yolu izlememiz, o yolu genişletip asfalt dökmemiz gerekirken, biz sadece oluşan çukurları kapatmaya çalışıyoruz.