bir kağıda direk 'kimsenin bunda bir suçu yoktur, kimse zan altında değildir' yazıp imzamı atıp sessizce ölürdüm herhalde mutlu olurdum. yanımdakileri suçlu durumuna sokmamak için yazardım bu yazıyı da.
olayın şokunu atlatmak zaten bir ömürdür. nihayetinde ölüm zamanı belli olmuş. 1 dakika da düşünmek bile mümkün olmaz ki. hayatımın film şeridini izlerdim çekirdek kolasız.
hepinizi çok seviyorum.
tabutumu yakın ve 1 ay sonra bugün xxx barda benim için bir shot tequila kaldırarak gülümseyin.
mektubumu bırakır, gözlerimi kapatırdım.
Enteresan bir ferahlık hissederdim. Temiz bir tevbe ve kelime i şehadetle gözlerimi yumardım. 5 dakika olsaydı şayet önce ander sevdaluk dinler öyle tevbe ederdim.
bir dakika öleceğine inanmak için yeterli mi? sanırım gerçekten ölecek miyim ölmeyecek miyim? onu düşünürdüm. kelime-i şehadet getirmeye çalışırdım sanırım.. sonra film şeridi gibi hayatım gözümün önünden geçerdi...
