bir anlık sinirle söylenen kelimelerin, bir anlık aşk acısıyla söylenmiş olan hissiyatın versiyonudur. diğer boyutu da şu olabilir. bir daha kimseyi onu sevdiğin kadar sevemezsin belki ama, onun vereceği mutluluk daha çok olabilir. yani çok seversen, çok mutlu olacağının garantisi olmadığı gibi, ilk önce tereddütlü yaklaşıp sonradan çok mutlu olma ihtimalin de vardır, demek istediğim.
göründüğü gibi değil, çok zor. histen öte hissiyat. yüreğin kuşatılmış bir şehir, teslim olmuyorsun. her noktan yanana kadar kapıları açmıyorsun başkasına, ona, buna, şuna, ötekine. ne zaman ki o şehir büyük destekli kapılarıyla ateşe verilip küllerinden ibaret kalıyor o zaman yeniden doğuyorsun. bu his şehirleri yakar. küllerinde yok olur.
bunu anlıyorum. yalnız başka kimseyi onu sevdiğin kadar sevmesen bile , onu severken mutlu olduğundan, başka birini daha az severek bin kat daha fazla mutlu olabilir insan. bu da var bence.
muhtemelen sonucunda, bir daha kimseyi onu sevdiğim gibi sevemem sanıyordum, ama oluyormuş işte diyerek çevirebileceğiniz histir. zaten bu hissin gelmesi çok normal. çok abartmazsanız, yaşanmışlıkları bir kalemde silip atmayacağınızı, atmadığınızı gösterir. belki tüm bunlar bağlanmaktan olabilir. ama hiç bir şey olmamış gibi, yeni ilişkilere yelken açmakta iyi değl ya. türk insanı duygusaldır abi zaten. olur öyle şeyler.
başka birisini sevene kadar bünyede hasıl olan hislerdir. ilk olan unutulmaz kolay kolay ancak insanın doğası gereği unutulmasa bile seyrek hatırlanmaya başlanılır kalp başkası için atarken.
uzun iliskiden cikan herkes yasamistir sanirim.
öyle bir alisirsin ki sanki ondan baska kimseyle olmasi imkansizmis da bir tek onun icin varmissin gibi.
tabi ki bu dogru degil ama. zamanla öyle bir kayboluyor ki o his, daha sonra kendine gülüyorsun bu duygularin icin.
aska, sevgiye, sefkate, sadakate baglanmak lazim, kisilere degil. size kendinizi iyi hissettiren bütün güzel duygulara.
aksi takdirde saplantili bir insan olup cikarsiniz. olan hayatiniza, en güzel yillariniza oluyor sonra.
genellikle ilk aşkınızdan kopmanız sonrası hissedilen duygudur. çünkü ilk yaralar genelde daha kalıcı izler bırakır. zamanla etkisi azalsa da, yalnız kaldığınız anlarda o aklınıza düştüğünde tekrar tekrar bu hisse kapılmanız olasıdır.
onun gibi kimse olamayacak sanırım hissiyle kapışan histir. hatta ikisi aynı kulvarda gider bi an biri başı çeker diğer an diğeri. böyle geçip gider nereye kadar? bilmiyorum.
Hiç direnmediğim ve direnmeyeceğim his.evet doğru ya da yanlış; onu herşeyden çok sevdim.kimseyi öyle sevemem ve bunu hazmederek yaşamak zorundayım.hayatta nadiren güzellikler de var, herkesin acı sınavları da var.
