Yaşanmayacak diye hayıflanmak yerine, güzelliğini tekrar tekrar düşünerek mutlu olunması gereken anılardır, zaten güzelliği de yaşandığı anda saklıdır.
Bir daha kimseye pullu zarfta mektup yollayacağımı sanmıyorum.
Msn kullanacağımı da sanmıyorum.
Bir daha geometri sınavından yüz de alamam.
Geçmişime dokunmuş olan Sevdiğim insanların büyük bir çoğunluğunu ölene dek bir daha göreceğimi de sanmıyorum.
Son olarak bir daha asla 6 yaşında bir çocuk olarak kumları kazıp bunların altında ne var acaba diye düşünüp deniz kenarında karpuz yerken günbatımını izlemeyeceğim.
Ee ne anladım o zaman yaşamanın ne anlamı kaldı? Anlamsız oldu ya.
Ya olay bundan üç sene önce gerçekleşiyor. Arkadaşlarla oturuyoruz, karşıda dört ve ya beş tane kız var arkadaşların ilgisini çekti sana bakıyorlar dediler bende hepsi bakıyor diye birine kör atış yaptım neyse olaylar baya ilerledi,kör atış yaptığım kızı bir gün yalnız yakaladım red aldım sonra dururmuyum sebebini araştırdım benim ekip ile, sonra öğrendik aracıların yardımıyla ,en yakın arkadaşıymış kör atış yapmam gereken, sonra kızlarıda birbirine düşürdük evet bir arkadaş grubu nasıl dağılır işte böyle , güzel bir anı mı bilemem.
