yaz akşamı, hafif serin rüzgar gündüz sıcağının kavurduğu çıplak teninizi okşarken, kimi kabuk tutmuş kimi yeni açılmış diz yaralarınızla evin bahçesindeki çimene oturup, babaannenin topladığı ' hızanım çok yeme ama kurban olsun nenen karnın ağrır' diyerek getirdiği dalbastı kirazını yiyerek sepet ören dedenin maharetli, nasırlı ellerinin çabuk çabuk hareket etmesini şaşkınlıkla izlemek.
ne çocukluk bir daha geri geliyor, ne dizlerdeki yaralar, ne kurban olduğum diyen diller ne de o nasırlı eller...
17 yıllık, son 5 yılı zorlu eğitimin sonunda hakedilen üniversite mezuniyet töreni ve kep atma. baştan sona bütün okul hayatımın rektörün karşısında gözlerimin önünden akıp gitmesi.. bu da böyle çok güzel bir anımdır, bir daha yaşanamayacak olan..
Babanin bu konudaki butun tepkisizligine karsin supriz dogum gunu kutlamasi organize edip de onu sasirtmaya calismak turunden anilardir.
Butun istanbul'u gezdim resmen sabahtan beri.
Balik tutma bahnesine geceyi tukettigimiz galata'ya bir selam, ferikoy mezarligi 60. Adaya bir selam, osmanbey'deki cocuklugumun supermarket i orko'ya, eski evimize, kosedeki golden cikolatalari'na, nene hatun ilkogretim okulu'na, kevser sokagi'na, macka lunaparki'na, haydarpasa gumrugune, eskilerin hayvanat bahcesi ve halk konserlerinin degismez mekani gulhane parki'na...
doğum günümdü. hayal meyal hatırlıyorum annem bana ilk önce güzel bir elbise almıştı o gün için. akşama aile dostları ve arkadaşlarım da olacaktı. o akşamdan hatırladığım tek şey annemin bana aldığı pembe köpek oyuncaktı. çok şekerdi. senelerce onunla uyuduğumu hatırlarım. annem sabahları onu konuşturarak uyandırırdı beni. ama köpeciğim artık yok. bir daha onu göremeyeceğim ve sabahları da annem onu konuşturarak uyandırmayacak beni. *
O'nunla ilgili olan butun anilardir.Ne artik butun sarkilar onu hatirlatacak ne de butun guzel yuzler.Oley lan oley artik yeni guzel anilara kosabilirim, baslasin skorlar!
misafirlikteyken, uyuyakalınca baban seni kucağına alır, ya da salonda uyuyakalınca annen alır kucağına odana götürür, çocukken yaşanmış güzel anılardır, bi daha yaşanması mümkün değildir.
sonsuz bir mateme büründürebilen anılardır. Etrafı çocuklarla çevrili halde gülen bir yüzün fotoğrafına bakarken , "şimdi o çocuklar hayatta mı" yoksa kimyasal silahlarla öldürüldüler mi" diye düşünmek, bir daha asla yaşanmayacak o ebedi anlık masumiyet, beraberinde eflatun matemi getirir.
