çok üzücü bir durumdur. dünyanın en güzel, en tatlı yemeklerinden mahrum kalmaktır. en cokta üniversiteli öğrencilerde görülür bu durum. hergün içinden keske evde olsamda annemin o güzel yemeğini yesem demesine sebebe olan durumdur.
askere gidildiğinde uzun bir süreliğine yaşanan durum. insanın psikolojisini bozar ve aşırı kilo vermeye sebep olur. eve dönüşte günlerce annenin yaptığı o muhteşem ev yemekleriyle kişi kendine gelir ve verdiği kiloları bir güzel geri alır.
evden uzaktaysanız her zaman yaşayacağınız durum.sadece bayramlarda yersiniz.annenin yaptığı en kötü yemek en usta aşçının elinden çıkmış gibidir artık sizin için.
çeşitli sebeplerle başınıza gelebilir. en acısı onu kaybetmetle başınıza gelmesidir. çünkü artık dönüşü yoktur o yolun, umut yoktur... çare yoktur... telafisi yoktur... yerinin doldurulma ihtimali yoktur... ciğer yanmıştır bir kere tedavisi yoktur...
okumaya, çalışmaya başka ülkelere, şehirlere gitmiş yazar söylemidir. çok koyar insana beğenip de yenilmeyen yemekleri arayıp onlara muhtaç kaldığını, anne elinden yiyemeyeceğini anlamak. üzücüdür, ama bunun da bir sonu var diye düşünmek lazım; sonuçta anne yaşadıktan sonra size güzel elleriyle yemek yapacağı çok zamanı olacak.....
gurbeti çekenin öğreneceği duygu. ama gurbet dediğin şey nedir ki? 3 yıl? 5 yıl? sonra kısa bir süreliğine de olsa vuslat.
ama annesini kaybeden insanın yediği her yemekte aklına gelecek şeydir. ta ki ömrünün sonuna kadar.
ve insan öylesine hasret kalır ki anneye dair her şeye, bir tek hayatta olsaydı, senede bir kaç dakikalığına da olsa görseydim, değil anne yemeğine, yemek yemeye hasret kalsaydım der anneye duyulan hasret canına dokunduğunda. ama görüp görebileceği tek yer rüyalarıdır artık. en keyifli anında dahi aklına geldiğinde içini burkar o acı. üzerinden çok uzun zaman geçse bile.
başıma geldi. lise son'u okumak için gittiğim yurtdışında ilk kez hissettiğim şey. annemden ayrılırken, yanımda olmayacak olması, boynuma sarılmayacak olması, eve her gelişimde "anne karnım acıktı.." diye tekrarlamayacak olmam..
canım herşeyim biricik annem artık yanımda değildi..
yanımdaydı olm ne demek..
duaları ile yanımdaydı tabi..
genelde öğrencilerin kapılmış olduğu his. önce zayıftır bu hissin şiddeti ama iğrenç yurt yemekleri ve dışardan yenen hazır yiyecekler zamanla arttırır bu şiddeti.
her ne kadar yapmayı bilsen de; anne eli değmiştir, tadı başkadır.
yaşanmamış olsa dahi, düşününce bile hüzünlendirir insanı anne yemeğini yiyemeyecek olmaktan ziyade annenin bu hayatta olmaması.
